Citytrip 2017: NY-Philadelphia- Washington DC
Dag 1, zaterdag, NY City:
Op vrijdagavond 12 mei vertrokken we met de nachtvlucht van Phoenix naar New York (Newark, NJ). We rijden om een uur of half 8 richting Phoenix, parkeren de wagen in een overdekte garage en gaan met de shuttle dienst naar Sky Harbor. Daar is het lekker rustig en we kunnen meteen door alle security lopen en zijn al snel aan de gate. Het vliegtuig vertrekt op tijd en we kunnen beiden wat slapen. We zitten wel niet naast elkaar dus toch altijd wat lastig tussen twee vreemden in om je gemak te vinden om goed te slapen. Zelf ben ik regelmatig wakker. Gelukkig heb ik er nadien weinig last van. We landen erg vroeg in New Jersey, om iets voor 6am. We halen de koffer van de band en bestellen een uber die ons voor 15$ naar ons hotel brengt in downtown NY, Manhattan dus.
Tegen onze verwachting in kunnen we meteen in onze kamer en dus rusten we nog een uurtje voor we op pad gaat. Het regende al toen we aankwamen en dat zal het de ganse dag blijven doen, en nog behoorlijk fel ook. We hebben wat binnen activiteiten dus gaan we op zaterdag naar Macy's. Er zijn 8 (of 9) verdiepingen dus zijn we helaas een tijdje zoet. Het is dé Macy's. Niet de eerste maar wel de grootste en de bekendste sinds de opstart in 1851. Hier wordt ook de Thanksgiving parade gehouden.
Enfin we spenderen er de ganse voormiddag. Voor de lunch gaan we naar TGI Friday's, voor Evy de eerste kennismaking. Ik ben ooit in een luchthaven tijdens een werktrip in een TGI geweest. We gaan nadien nog naar B&H, een grote electronica zaak maar die is vreemd genoeg gesloten op zaterdag. Hier komen we dus terug. We gaan dan richting het Flat Iron Building.
Hier komen we de komende dagen nog een paar keer langs. Niet enkel voor het gebouw maar ook omdat er een Belgisch restaurant is en die serveren lekkere Belgische dingen, waaronder mosselen, videe, stoofvlees, ...
We brengen onze aankopen terug naar het hotel (mijn gekochte regenjas heb ik meteen aangedaan) en nemen er opnieuw platte rust. In de regen wandelen is toch geen pretje, onze broeken en schoenen zijn nat.
Toch lopen we wat later in diezelfde regen richting Times Square, waar het ondanks het weer toch behoorlijk druk is en ook indrukwekkend.
We nemen wat foto's eten er wat en gaan dan terug naar het hotel, slapen. Morgen geven ze gelukkig beter weer.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dag 2, zondag, NY City:
Als we opstaan straalt het zonnetje!
 |
| Ons uitzicht vanuit de kamer, op het Empire State Building |
We lopen richting Grand Central Terminal, waar we uiteraard ook binnen een kijkje gaan nemen, en lopen daarna een stukje verder waar ook het Chrysler gebouw staat
Er is een 'Japan day' in het park en ze staan netjes in hele lange rijen aan te schuiven om iets te eten wat wellicht zeer traditioneel Japans is.
Mijn voeten beginnen pijn te doen, ik heb geen echte wandelschoenen aan. Toch gaan we verder en na een tijdje doorheen CP geslenterd te hebben gaan we naar het Guggenheim museum. Wij zijn geen museumgangers maar af en toe moet men eens andere lucht opsnuiven. Het gebouw alleen al is de moeite om te bekijken. Er hangen picaso's, monet's en manet's en nog veel meer. Zelfs een Delvaux en een Magritte. We spenderen er toch 1,5 uur.
Nu ligt het flat iron gebouw in de ondergaande zon en dat is mooier dan gisteren in de regen dus opnieuw foto's maken.
En dan snel een videe'ke eten en het smaakt superlekker. We wandelen op het gemakje terug naar ons hotel en gaan uitgeput in bed (met blaar)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dag 3, maandag, NY City:
Voor vandaag hadden we tickets geboekt voor naar Lady Liberty te gaan. In de kroon ging niet meer, die tickets zijn beperkt en pas in augustus beschikbaar, maar we kunnen wel op de pedestal, de voet waar ze opstaat zeg maar. Eerst tickets afhalen, door security, de boot op en richting het eilandje.
Opnieuw door een security en dan naar boven en ook rondom het monument mogen we vrij rondlopen. Het is vrij zonnig vandaag, maar ook erg winderig. We nemen voldoende foto's, zowel voor ons zelf als voor andere toeristen die blijkbaar denken dat ik goed met een camera overweg kan.
We spenderen hier behoorlijk wat tijd.
Nadien nemen we de boot weer richting Ellis Island, het eiland waar vroeger elke emigrant terecht kwam en ingeschreven werd en ook onderzocht op ziektes. Velen hebben hier lang gezeten en zijn er ook gestorven. Het museum vinden wij nogal ingewikkeld ingericht en dus niet echt overzichtelijk. We blijven hier dan ook niet erg lang ook al is het toch wel interessant om te zien en te lezen (maar teveel bordjes om alles te lezen)
 |
| Deze pilaar is het nog enige rechtstaande gedeelte van het oude WTC, war nooit verwijderd is geweest |
We gaan verder naar de Charging Bull maar daar staat zoveel volk dat ik enkel een foto neem met vreemde mensen erop LOL. Chinezen verdringen elkaar voor een foto, niet normaal. Het Fearless Girl kan ik wel snel vastleggen zonder Chinees erbij.
We wandelen door Wall Street en dan via Uber weer terug naar het Flat Iron Building voor mosselen bij het Belgische restaurant , stoofvlees voor Evy.
Nadien naar bed, maar eerst het Empire State Building nog even fotograferen. Vandaag is het groen, gisteren blauw.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dag 4, Dinsdag, NY City:
Vandaag gaan we richting Brooklyn Bridge. We nemen een uber die ons afzet aan City Hall. Daar denken we even John McClane te zien die door de bocht scheurt met piepende banden maar het is ene wannabee. We grappen trouwens regelmatig over John en ook wel over Ross van Friends. Die Hard behoort tot men favorieten films en de derde speelt zich in NY af en Friends is gewoon het beste comedy programma ooit. Enfin, aan City Hall wandelen we door het park en gaan dan te voet over de bekendste brug van New York. Er worden weer veel foto's genomen. Er zijn veel fietsers op de brug, de meesten lijken naar hun werk te gaan.
We gaan helemaal naar de Brooklyn kant en we wandelen tot in het park net naast de brug en nemen er wat foto's en zitten er even te relaxen.
Na een tijdje gaan we via dezelfde weg terug over de brug en eten een hotdog aan zo een typisch hotdog kraampje. Veel speciaal vinden wij er niet aan.
We wandelen terug richting het WTC gebouw en memorial en komen doorheen de Ocolus, een nieuw en erg cool uitziend gebouw dat als winkelcentrum dient. De architectuur is geweldig.
Nadien kijken we opnieuw bij de memorial en zien dat de watervallen helaas nog niet werken in de North Memorial. Als we verder lopen zien we dat de South wel de watervallen aan heeft staan, vreemd maar nu hebben we ze toch gezien en het is uiteraard veel mooier mét watervallen.
We wandelen na wat foto's weer verder naar Trinity Church wat gisteren net sloot toen we er aankwamen. Nu kunnen we wel binnen en Evy brandt een kaarsje. Helaas kunnen we niet naar beneden om de 'treasure' van Nicolas Cage te gaan zoeken.
We nemen deze keer de subway en stappen af aan Grand Central Terminal en lopen via 5th avenue naar the northface winkel. Ik ben aan nieuwe schoenen toe. Ik had niet men echte wandelschoenen meegebracht en daar heb ik nu spijt van want ik heb een blaar en pijn aan men voeten.
Met het nieuwe paar gaat het veel beter aangezien het andere drukpunten heeft dan men gewone schoenen. Ik kan er weer tegen en na nog enkele winkels bekeken te hebben gaan we terug naar Time Square want het is nu droog en dus beter voor de foto's dan in de regen.
We wandelen via Bryant Park, waar het druk is met mensen die lezen, pingpongen, luieren, ... ,
terug naar het hotel waar we onze koffers konden achterlaten nadat we deze morgen hadden uitgecheckt.
We mispakken ons volledig aan het verkeer en onze uber zet ons een kwartier te laat af aan Penn Station waar we de trein zouden nemen naar Philadelphia. We boeken tickets om voor een latere trein en moeten 43$ bijbetalen. Het zou niet de laatste keer zijn dat we te laat zijn.
 |
| Evy koopt wat versnaperingen in de trein |
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dag 5, Woendag, Philadelphia
Ah, Philadelphia ! Misschien wel het minste van verwacht maar wel bijzonder aangenaam verrast. Ik hoorde daar regelmatig slechte verhalen van maar het is ons goed bevallen. We gaan met de metro richting Liberty Bell en omgeving. We onbijten snel bij de Dunkin Donuts en gaan dan kaartjes halen in het visitors center voor Independence Hall.
Dat is gratis met een rondleiding maar omdat de groepen anders te groot worden werken ze met kaartjes. Per kwartier mogen er een bepaald aantal mensen mee in de tour. Als die volzit verspringen ze een kwartier. Als er dus veel volk in de voormiddag komt, kan het zijn dat de namiddag kaartjes al allemaal uitgegeven zijn. Wij hebben de toer van 9u15, lekker vroeg dus. De rondleiding is kort, het is dan ook geen groot gebouw met twee kamers beneden. Dit is dus het gebouw waar Thomas Jefferson de Declaration of Independence schreef en werd ondertekent door in totaal 56 'delegates' van de toen nog 13 kolonies. (eigenlijk schreef Jefferson een 'draft' (een kladversie zeg maar) in een klein huisje iets verderop maar werd het nog aangepast en een beetje herschreven samen met oa Adams (2e president) en Benjamin Franklin (zie 100$ biljet) en dus hier ondertekent. En niet op 4 july zoals iedereen denkt, maar wel op 2 juli en het duurde tot 4 juli voordat het gedrukt werd en die datum stond dan ook op de Declaration.
Enfin het was allemaal erg interessant en nadien zien we nog enkele kamers van bijgebouwen en het standbeeld van George Washington en een plakkaat waar Lincoln de vlag heeft gehesen in 1861.
Ook hier speelt een gedeelte van National Treasure zich af, met Nicolas Cage in de hoofdrol.
Het is bijna middag en we gaan een hapje eten bij Sonny's waar ze naar het schijnt lekkere philly cheesesteak hebben. En dat klopte helemaal.
Daarna gaan we naar de Liberty Bell kijken, die vroeger in de toren hing maar nu tentoongesteld staat in een apart gebouw. Deze heeft trouwens een grote scheur maar is vanbinnen uit versterkt om ze niet uit elkaar te laten vallen.
We nemen nadien een 5$ ticket voor een busdienst die als een soort hop on hop off werkt. We gaan kijken in het Eastern State Penitentiary, een oud gevangenis die gesloten werd in 1971 en nadien helemaal verwilderde. Ze hebben het een beetje opgeruimd maar zeker niet gerenoveerd zodat men kon tonen aan bezoekers hoe de natuur terug overneemt als men een gebouw niet onderhoudt. We doen er een geleide toer en zien de cellen van Al Capone die hier 7 maanden in luxe leefde (tov andere gevangenen) en ook Willie Sutton zat hier gevangen. Het is de eerste gevangenis die als een wiel gebouwt is met de bewakers in het center en de gebouwen als spaken rondom dat center. Nadien hebben vele gevangenissen dit voorbeeld gevolgd. Uiteraard vanwege het overzicht dat de bewakers hebben vanuit het centraal gelegen middenpunt en zo elke hal te kunnen zien. Ook werden hier de gevangenen volledig afgeschermd van elkaar, elke gevangene had zijn eigen kleine koer zodat ze niet met elkaar in contact kwamen. Ze gingen voor volledige isolatie van de gevangenen, een systeem dat niet werkte, gaven ze pas na jaren toe.
Leuk bezoek en we gaan verder met de bus en stappen af een het museum of art. Zegt niemand wat wellicht maar de trappen voor het gebouw zijn die waar Rocky in de gelijknamige film naar boven liep. Er staan voetafdrukken waar iedereen, ook Evy, in gaat staan en we zien mensen naar boven lopen (of proberen dat) zoals Rocky dat deed.
Onderaan staat ook zijn standbeeld, waar het wachten is om een foto te kunnen nemen.
Nadien weer met de bus verder en we stoppen even bij de rivier die de stad scheidt van New Jersey.
We wandelen nog even naar het Washington Square en gaan dan met de metro terug naar het hotel en nemen een uber naar het treinstation. We hadden hier maar 1 dag gepland maar zijn blij dat we hier gestopt zijn voor de geboorteplaats van Amerika te bezoeken. Philadelphia was trouwens een 10-tal jaar de hoofdstad van het jonge Amerika.
Wij nemen de trein naar de nieuwe hoofdstad, Washington DC. En deze keer zijn we wel op tijd en komen om een uur of tien aan in Washington station. Nadien met de metro verder tot aan ons hotel.
Vandaag was trouwens een prachtige warme zomerdag, met zo'n 30 graden.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dag 6, Donderdag, Washington DC:
Vandaag hebben we een afspraak met Petra, die ik ken via het AA-forum.
We zijn veel te vroeg met de metro richting DC gegaan dus we zetten ons op een muurtje in de schaduw want het is al behoorlijk warm. Tien uur komt en gaat en dan stuurt Petra een berichtje dat ze aan de M staat. Huhm, wij ook en ik zie Petra niet dus ik bel even. Blijkt dat wij aan een andere uitgang van hetzelfde metro station staan, dus wandelen we elkaar tegemoet en maken we kennis. We wandelen naar de National Mall en daar begint onze rondleiding met uitleg over de gebouwen. De ganse toer is zo'n 16 km en we zien alle monumenten, het George Washington monument is de grote obilisk die iedereen wel eens gezien heeft op foto of in de films. Het is 169 meter hoog en kan normaal gezien bezocht worden. Nu zijn echter de liften kapot en is het niet toegankelijk voor het publiek.
We wandelen verder naar het WOII Memorial, met fonteinen en pilaren met alle deelnemende staten en grondgebieden. Er is een muur (Freedom Wall) met 4048 sterren, die elk voor 100 Amerikaanse gesneuvelden staan. Het is allemaal erg indrukwekkend.
We wandelen via de vietnam veterans memorial, een zwarte muur met duizende namen erop naar het Lincoln Memorial, waar Abraham trots op zijn stoel zit.
Het is overal erg druk. We wandelen weer verder en komen langs de Korean War Memorial. Dit wordt ook wel de vergeten oorlog genoemd wat een beetje vreemd is want hier velen lieten hier het leven. Het is Petra's favorieten memorial vertelt ze ons. De expressies op hun gezichten tonen hoe de militairen zich voelde als ze op patrouille gingen: bang!
Verder doen we de Martin Luther King Memorial, Franklin Roosevelt Memorial (de enige president die meer dan twee termijnen president was), Thomas Jefferson Memorial en via nog wat gebouwen zoals het bureau of engraving and printing waar de dollar biljetten gedrukt worden,
lopen we richting het witte huis waar we worden weggestuurd voor we foto's kunnen maken. Ze sluiten regelmatig de buurt af en iedereen moet dan verdwijnen en een uurtje later gaat het weer open. Wij nemen de lunch in de oudste saloon van Washington. Na de lunch gaat we naar de voorzijde van het Witte Huis en nu kunnen we wel foto's nemen, en vervolgens ook aan de achterzijde die nu terug geopend is. Alles is trouwens hermetisch afgesloten, zelfs nu Trump op buitenlandse missie is.
 |
| Achterzijde van het witte huis |
 |
| Gebouw waar alle buitenlandse staatshoofden logeren |
 |
| FBI gebouw |
 |
| Het imposante Capitool |
Voor mij zijn al die gebouwen een beetje specialer. Een van mijn lievelingsschrijvers is David Baldacci en hij schrijft veel over de Washington omgeving dus het is een beetje speciaal om op al die plekken te staan die hij beschrijft. Zo zien we ook de oude leeszaal die in principe voor iedereen toegankelijk is nadat je een bib kaart hebt aangevraagd en in zijn boeken is er een personage, Caleb Shaw, dat werkt in die zaal.
Lafayette Square, recht tegenover het Witte Huis is ook nog zo een plek, net als Capitol Hill en zoveel meer. Niet enkel de boeken maar ook weer National Treasure speelt zich in vele gebouwen hier af. Hier eindigt ook onze rondleiding die een dikke 6 uur geduurd heeft. Wij nemen afscheid van Petra en zoeken wat te drinken want het is heet.
We nemen de metro weer naar het hotel en gaan iets eten in de buurt van Rosslyn.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dag 7, Vrijdag, Washington DC:
Vandaag gaan we naar Old Town Alexandria. Dit oude stadje is ouder dan Washington en is volgens Petra een bezoek waard. Wij kunnen dat inmiddels beamen. We nemen de metro richting King Street en wandelen via diezelfde straat richting het water, al kan je ook de gratis trolley nemen als je dat wil.
Onderweg even een Starbucksje doen en dan weer verder. We kijken in het Visitors Center en doen de self guided toer die we gaan starten nadat we een tijdje aan het water hebben gezeten en gewandeld. Er is ook een kleine kerstwinkel dus daar moeten we even binnen maar we kopen niks.
Dan starten we de wandeling en het gaat door leuke straatjes (een heeft nog de oude keien van vroeger liggen) en langs oude gebouwen.
Na een tijdje rondgewandeld te hebben gaan we richting Metro en onderweg doen we een subway (broodjesbar) en we gaan weer terug naar Washington.
We willen wel een museum meepikken nu we toch hier zijn en ze zijn dan nog eens allemaal gratis. Het Smithsonian Museum is het grootste museum complex ter wereld met 19 musea en het huist in totaal 154 miljoen (!!) voorwerpen. Wij bezoeken vandaag het museum van American History. Als je hier elk bordje wil lezen ben je een ganse dag zoet. Wij spenderen er de ganse namiddag, samen met 23747829 schoolkinderen die elk hun eigen T-shirts hebben laten maken zodat gemakkelijk te zien is wie bij elkaar hoort.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dag 8, Zaterdag, Washington DC:
Vandaag gaan we naar Arlington National Cemetery, met meer dan 400.000 graven en dagelijks gemiddeld 30 begrafenissen een gigantische militaire begraafplaats. We hoeven niet ver te gaan want het ligt tegenover ons hotel. Er staat ook het bekende Iwo Jima Memorial, het bekende beeld van 6 militairen die een vlag de hoogte in duwen.
We wandelen, na een scan met een metaaldetector de begraafplaats op. Alles is zeer netjes onderhouden en vele van de graven zijn een simpel wit steentje met de gegevens erop. Later zien we ook wel andere stenen maar deze overheersen toch de ganse begraafplaats.
Wat verderop komen we bij een gebouw en zien we dat hier trammetjes rondrijden. Ik had hier geen benul van maar achteraf snap ik het beter want het is hier bijzonder groot. Wij nemen dus ook kaartjes voor de tram en zo krijgen we ook een uitleg over allerlei zaken, wie er begraven ligt enz.
Zo komen we ook bij Arlington House.
 |
| Uitzicht vanaf Arlington House, waar Robert E Lee nog gewoond heeft
Ik zie ook een graf met John Carr op, een personage uit de boeken van Baldacci dat hier ook begraven ligt maar in werkelijkheid nog in leven is en die een oud CIA-agent is.
|
Ik vind het weer bijzonder om te zien al zal het voor velen niks uitmaken. We stappen her en der af, onderandere aan het graf van de onbekende soldaat, waar er een wissel van de wacht gaat beginnen. Dit graf wordt 24/24, 7/7, 365 dagen per jaar bewaakt met een speciaal ritueel. Even in het Engels, bron wikipedia:
The Tomb of the Unknowns has been perpetually guarded since July 2, 1937, by the U.S. Army. The 3rd U.S. Infantry Regiment ("The Old Guard") began guarding the Tomb on April 6, 1948. There is a meticulous routine which the guard follows when watching over the graves.[94] The Tomb Guard:
- Marches 21 steps down the black mat behind the Tomb.
- Turns, faces east for 21 seconds.
- Turns and faces north for 21 seconds.
- Takes 21 steps down the mat.
- Repeats the routine until the soldier is relieved of duty at the Changing of the Guard.
After each turn, the Guard executes a sharp "shoulder-arms" movement to place the weapon on the shoulder closest to the visitors to signify that the Guard stands between the Tomb and any possible threat.
Twenty-one was chosen because it symbolizes the highest military honor that can be bestowed—the 21-gun salute.
Each turn the guard makes precise movements and followed by a loud click of the heels as he snaps them together. The guard is changed every half-hour during daylight in the summer, and every hour during daylight in the winter and every two hours at night (when the cemetery is closed to the public), regardless of weather conditions.
Ook JFK ligt hier begraven, samen met vele van zijn familieleden.
We spenderen langer dan we gepland hadden en als we van het trammetje komen krijgen we van onze gids een (plastic) poppy, welke ook in Ieper en omstreken alom bekend is voor WOI. Op weg naar buiten maken we nog heel wat foto's.
 |
Bomen nemen sommige graven al over |
Het is al ver over de middag als we weer terug naar onze kamer om onze chinees te eten. Nadien weer terug de stad in want we willen de monumenten ook wel eens in het donker zien, als ze mooi verlicht worden. We zijn wat vroeg en wandelen terug naar het Witte Huis en bekijken Lafayette Square iets beter, aangezien dit ook weer voorkomt in de boeken van Baldacci. In het midden van het plein staat een standbeeld van Andrew Jackson, de 7de president van Amerika.
Hij beschrijft regelmatig het tentje met betogers dat er al sinds de jaren 70 onafgebroken staat en bewaakt wordt, ook door het hoofdpersonage uit zijn camel club boeken en waar we nu langs staan, het blijft vreemd. Vervolgens wandelen we de ganse mall af als het eenmaal donker wordt. Foto's trekken is niet gemakkelijk in het donker zonder statief maar ik hoop er toch enkele mooie gemaakt te hebben. We doen Lincoln Memorial aan, WWII Memorial, Washington Monument, het Witte Huis en het Capitool, en dan is het al 10 uur voorbij en gaan we terug naar het hotel voor een verdiende nachtrust want we hebben weer behoorlijk wat afgewandeld.
 |
| Prom night, iedereen netjes opgetut |
Het was trouwens vandaag de ganse dag bewolkt maar droog met zo'n 20 graden. Ideaal voor te wandelen dus
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dag 9, Zondag, Washington DC:
Vandaag vertrekken we terug naar Tucson, maar pas laat dus we kunnen nog heel wat tijd spenderen in Washington. We pakken de koffers in en laten ze in het hotel achter en gaan eerst richting het Pentagon. Op 9-11 werd niet enkel het WTC getroffen maar ook het Pentagon werd door een vliegtuig doorboort. Net naast het Pentagon is er dan ook een memorial opgericht voor de slachtoffers.
Het zijn bankjes waaronder water doorheen stroomt. De bankjes wijzen in twee richtingen, diegene die richting het Pentagon wijzen zijn de slachtoffers uit het Pentagon, die in de andere richting de slachtoffers uit het vliegtuig, wijzend naar het pad van het vliegtuig. Ze staan ook per geboortejaar, het jongste slachtoffer amper 3 jaar oud, het oudste 71.
Na dit bezoek gaan we weer richting Washington met de metro en gaan naar het National Museum of Natural History. Beestjes dus, en echt de moeite waard. Hier kan je ook makkelijk een ganse dag spenderen als je alles wilt lezen en zien. Wij moeten enkele dingen overslaan wegens tijdsgebrek maar spenderen hier toch een 3-tal uurtjes. Er zijn allerlei verschillende afdelingen (Ocean Hall, Hall of Mammals, Insect zoo enz enz ...
 |
| interactieve 3D wereldbol |
Na dit bezoek zit ons trip erop. We gaan weer richting ons hotel en halen de koffers op. Met de metro gaat het dan richting Dulles Airport, wat veel verder ligt dan ik dacht. De metro gaat niet helemaal tot aan het vliegveld dus het laatste stuk doen we met de bus. Onderweg zien we al dat het krap gaat worden, en eens in de luchthaven hebben we nog maar 35 minuten voor vertrek. Eens we aan de beurt zijn dringt het door dat we te laat zijn om nog door security te geraken en op tijd aan de gate te zijn voor het vliegtuig, dus de meneer achter de balie wil ons niet meer inchecken. We worden omgeboekt om de volgende dag via Chicago terug te vliegen zodat we om 11u in Phoenix landen. Dat betekent dat we opzoek moeten naar een overnachtingsplek. We bellen een hotel met shuttle dienst en even later zijn we in de Holliday Inn. We eten wat, gaan vroeg slapen want de vlucht de volgende morgen is al vroeg, 6u25 en we willen deze keer niet te laat komen. En dan zijn we ook niet. Na twee rustige vluchten (en wat kunnen slapen) komen we in Phoenix aan en kunnen we mijn raket gaan afhalen en weer richting Tucson rijden, met tussenstop in Casa Grande voor een panda'ke. Evy gaat nog werken, een beetje later dan gepland. Ik had gisteren mijn baas laten weten dat ik niet zou opdagen op maandag. Ondanks deze 'bummer' hebben we toch een leuke vakantie gehad, veel gezien en veel gedaan en heel veel gewandeld.
NY was indrukwekkend en enorm druk. Alle bezienswaardigheden afzonderlijk zijn bijzonder de moeite waard. Het 9-11 memorial + museum hebben wellicht de diepste indruk gelaten. Maar als stad ... ik zou er nooit willen wonen (tenzij Rachel van Friends me vraagt om haar roommate te worden :p) Philadelphia was, zoals ik al schreef een zeer aangename verassing, heel leuk om daar een dag te spenderen, zeker als je wat van historie houdt is hier een stop maken zeker aan te raden. Washington DC vonden wij de aangenaamste stad. Geen hoogbouw en niet zo druk als NY (vonden wij) Alles mooi verzorgd en de metro is echt supermooi in vergelijking met NY (maar ook veel nieuwer)
We hebben van niks spijt wat we bezocht hebben, en ooit zal er misschien nog wel eens een tripje inzitten, maar de volgende USA trip zal terug naar de natuur zijn ;)
Iedereen bedankt voor het lezen en tot de volgende trip
Ciao
